کد مطلب:95647 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

خطبه 150-اشارت به حوادث بزرگ












[صفحه 361]

روزی كه آشوب برمی خیزد گمراهان از شاهراههای مستقیم هدایت و رستگاری پا برون نهاده به چپ و راست می روند. اما شتاب نكنید حادثه ای كه انتظار وقوع آن می رود فردا حادث خواهد شد. چه بسیار كسانی كه در دست یافتن به چیزی شتاب كرده اند اما وقتی بدان دست یافته اند آرزو كرده اند كه كاش آنرا درنیافته بودند. چه از همین امروز آثار فردا مشهود است. و بدانید كسی كه روزگار سیاه و پرفتنه آتی را دریابد، به روش نیكان رفتار می كند و رفتارش را چراغ راه آینده اش می نماید تا پراكندگی اسلام را از میان بردارند... در این فتنه ها گروهی صیقل می شوند و دیده هایشان به نور قرآن روشن می گردد و تفسیرها در گوششان طنین می افكند.

[صفحه 361]

در گمراهی از همین خطبه: در ایامی كه بی خبری نادانی و جهل بر ما حاكم می گردد، و فساد آن چنان گسترده می شود كه نادانها شایسته رویدادهای سخت تر و گدازنده تر گردند... در انتها وقتی طغیانها فرومی نشیند جمعی از مومنین به تبه كاران و فتنه گران می پیوندند و دستها و شمشیرهایشان را بلند می كنند تا آتش جنگ را برفروزند و در نبردی خونین به جانبازیها و از خودگذشتگی بسیار می پردازند و این همه را در برابر خدای خود و در راه اشاعه حق و حقیقت ناچیز می شمرند و بر خدای خود منت ندارند تا به تدریج بندهای سخت گشوده شود و سختیها بسر آید. بعد از آن، بر اثر هدایت و راهنمائی و اندرزهای پرقدر پیشوای بزرگ اسلام محمد رسول الله (ص) مومنین به خدای خود نزدیكتر می شوند اما زمانی بعد كه بر حكم آفریدگار توانا رسول خدا (ص) به حریم پاك و مقدس كبریائی راه برد. باز گروهی از مردم به ژرفنای تاریكی و گمراهی قدم می گذارند و تنزل ایمانشان باعث هلاكتشان می گردد... و این مهم بدان جهت رخ می دهد كه بر اندیشه و رای ناشایسته خود اعتماد بسیار می كنند و از غیر خویشان رسول خدا (ص) متابعت می نمایند و از بازماندگان پیامبر بزرگ دوری می گزینند، حال آنكه

خدای تعالی همه را به دوستی و فرمانبرداری از خویشان و بازماندگان محمد (ص) توصیه فرموده است... كه هر كس به چنان مسیری راه یابد راه به گمراهی می برد و به خفت و خواری می رسد. گناهكارانی كه خطا پیشه كرده اند مانند فرعونیان در پهنه بلاهت و درماندگی سرگردان می گردند و در دریای پریشان غوطه ور می شوند... در این میانه گروهی رشته الفت به دنیا را از خویش گسستند و دل به دنیای ناپایدار نبستند و گروهی چشم از رستگاری و آئین پرهیزكاری فروبستند.


صفحه 361، 361.